czwartek, 28 listopada 2013

Baza danych Oracle 12c i macierze ZS3 – w jedności siła

Zgodnie z zapowiedzią wracamy do najnowszej egzemplifikacji głębokiej integracji pomiędzy oprogramowaniem i sprzętem Oracle: bazy danych w wersji 12c oraz macierzy ZS3. 

Obydwa produkty ujrzały światło dzienne w ostatnich miesiącach wzbudzając każdy z osobna duże zainteresowanie rynku, jednak na „przetrawienie” wszystkich nowych komunikatów i wyłapanie przez analityków rynku kluczowych powiązań trzeba było chwilę poczekać. W tej chwili można już przebierać w raportach o różnym poziomie szczegółowości w aspektach technologicznych i biznesowych, do raportów tych można odwołać się w celu rozszerzenia perspektywy przedstawionej w niniejszym skondensowanym opisie.

Hybrydowa kompresja kolumnowa (HCC) w wersji blokowej
Korzyści płynące z ograniczenia fizycznych zasobów dyskowych przy jednoczesnym wzroście wydajności (wszak najszybsza jest ta operacja wejścia-wyjścia, której w ogóle nie trzeba wykonywać dzięki kompresji i możliwości ewentualnego skorzystania z również skompresowanej pamięci podręcznej), nie są nowością nie tylko dla dumnych użytkowników dedykowanych bazodanowych platform Exadata i SPARC SuperCluster, ale także dla posiadaczy macierzy ze stajni Oracle. Nowinką przyniesioną przez bazę 12c jest jednak możliwość skorzystania z tych dobrodziejstw nie tylko dla dostępu plikowego (Dynamic NFS, wspierający HCC już dla bazy 11gR2), ale również dla dostępu blokowego (Fibre Channel), który linia ZS3 równie ochoczo i skutecznie kompresuje (hybrydowo kolumnowo).

Automatyczna optymalizacja danych (ADO)
ADO - dynamiczna mapa aktywności danych

W ramach HCC możliwe jest dopasowanie algorytmu (a dokładniej poziomu jego agresywności) do specyfiki wykorzystania konkretnego zasobu danych: dane archiwalne (niezmienne, bardzo rzadko przetwarzane) dzięki temu mogą zostać zredukowane o czynnik dochodzący do 50, podczas gdy dane nieco starsze od bieżących (ale wciąż jeszcze podlegające rzadkim modyfikacjom i częstszym analizom) mogą pomimo swojej zmienności zostać dość skutecznie skompresowane (nawet 10-krotnie). Ta elastyczność pokazuje swą moc w połączeniu z algorytmem automatycznej optymalizacji (Automatic Data Optimization), który pojawił się wraz z silnikiem 12c: baza danych utrzymuje mapę historycznego wykorzystania poszczególnych danych (partycji) i na podstawie ustalonych przez administratora polityk dynamicznie zmienia poziomy kompresji, a także relokuje dane pomiędzy dostępnymi obszarami pamięci masowej o różnych charakterystykach wydajnościowych. Mechanizm ADO potrafi również wykorzystać opcjonalną funkcjonalność bazy danych Advanced Compression, o ile takowa została zalicencjonowana (HCC jest funkcjonalnością standardową i niewymagającą dodatkowych licencji). Człowiekowi pozostaje jedynie satysfakcja z odnotowania korzyści, polegających na optymalnym wykorzystaniu dostępnych zasobów i skupienie się na tych zadaniach administracyjnych, których jeszcze nie udało się z powodzeniem zautomatyzować.

Oracle Multitenant Database
Baza danych 12c (jak to wskazuje literka c) przyniosła wiele zupełnie nowych możliwości w zakresie przetwarzania danych w chmurze (Cloud), wśród nich mechanizm Oracle Multitenant DB służący do elastycznego zarządzania wieloma bazami danych pod kloszem jednej instancji Oracle bez konieczności ingerowania w struktury danych. Jednolitość nie zawsze oznacza, że identyczne są oczekiwania wydajnościowe w stosunku do wszystkich tzw. podłączalnych (Pluggable) baz danych i tej potrzebie wychodzi naprzeciw możliwość zarządzania przez administratora bazy rozmieszczeniem poszczególnych baz na dostępnych odrębnych pulach zasobów pamięci masowej (ZFS Hybrid Storage Pool). Takich pul w ramach jednej macierzy ZS3 można skonfigurować wiele, przydzielając zasoby o odmiennych charakterystykach wydajnościowych zgodnie ze zróżnicowanymi potrzebami aplikacji odwołujących się do poszczególnych baz. 

Inteligentna komunikacja bazy z macierzą
OISP - komunikacja bazy danych z macierzą

Mądrej głowie dość dwie słowie, ale bez tych dwóch słów (albo chociaż jednego) pozostaje zgadywanie. Takiemu odgadywaniu intencji i przewidywaniu przyszłych rozkazów służą od dawna algorytmy wykonywane przez kontrolery pamięci masowej (np. odczyt kolejnych bloków danych). Przełomem jest wprowadzony w bazie 12c Oracle Intelligent Storage Protocol (OISP), który pozwana na przekazanie bezpośrednich komunikatów do macierzy ZFS w celu zoptymalizowania takich parametrów, jak rozmiar rekordu czy wybór pomiędzy skróceniem czasu odpowiedzi, a maksymalizacją przepustowości. Zauważalną dla administratora korzyścią jest daleko posunięta automatyzacja żmudnego procesu strojenia.

Zarządzanie kopiami zapasowymi
Na koniec warto przypomnieć o nienowej już opcji dostępnej dla posiadaczy macierzy ZFS (również starszych modeli): jest nią zarządzanie pełnym cyklem życia kopii zapasowych - od ich tworzenia na gorąco bez przestoju silnika bazy danych, poprzez multyplikowanie na potrzeby środowisk pozaprodukcyjnych na lokalnej lub odrębnej macierzy, aż do przywracania stanu bazy na podstawie wcześniej zabezpieczonej kopii (jest to możliwe z wykorzystaniem sprawdzonych mechanizmów kopii migawkowej i pełnej ZFS snaphot & clone). Łącznikiem pomiędzy konsolą administratora bazy danych (Oracle Enterprise Manager) a macierzą ZFS jest opcjonalny pakiet Snap Management Utility. Co więcej – wykonywanie kopii pełnych za pomocą SMU nie wymaga osobnej licencji ZFS Clone. 

Napisz do autora
Jan Okrasiński, Senior Systems Engineer w Zespole wsparcia sprzedaży Oracle Hardware.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz